Kijów – stolica Ukrainy.

Kijów.

Do Kijowa dotarliśmy wieczorem, mieliśmy w planach pojechać na Majdan, ale zmęczenie wygrało musieliśmy odpocząć, następny dzień mieliśmy cały spędzić w stolicy Ukrainy, po czym na noc ruszyć autobusem w kierunku Polski.

Jeszcze wieczorem wybraliśmy się na piwko do pubu przy naszym hotelu. Przy okazji poznaliśmy ceny w lokalnych budkach z piwem, było tanio, dużo taniej niż w Polsce.

O poranku wyruszamy w naszą krótką podróż po Kijowie. Będziemy się po nim poruszać metrem, marszrutką i trolejbusem.

Spod naszego hotelu wydostajemy się metrem w kierunku centrum.

Tourist Hotel Complex – na Booking zarezerwujesz pod tym linkiem.

Hotel Tourist w Kijowie możesz zarezerwować pod tym linkiem.

Kupujemy żetony na metro, cena jednego to 4 hrywny, czyli około 80 groszy. Za 20 hrywien w automacie można dostać od razu 5 żetonów.  Trochę jestem zaskoczony tłokiem, jest sobota rano, wolny dzień, a jednak sporo osób podróżuje z nami.

Jedziemy na stację Arsenalna – jest jedną ze stacji kijowskiego metra. Położona jest na pierwszej linii Swjatoszynśko-Browarśka i została oddana do użytku 6 listopada 1960 roku.

Jest najgłębiej położoną stacją metra na świecie, 105 metrów poniżej poziomu terenu. Tak głębokie usytuowanie jest wymuszone przez wysoki brzeg (skarpę) Dniepru.

Sam Kijów ma 3 linie metra. Osoby które potrafią czytać cyrlicę powinny sobie poradzić bez problemów.

Zanim dotrzemy do pomnika Matki Ukrainy zatrzymujemy się w miejscu gdzie można zobaczyć wozy bojowe zabrane Rosjanom w Donbasie, trochę propagandy się przyda przed dalszym zwiedzaniem.

Pomnik Matki Ukrainy góruje nad Kijowem. Ponad sześćdziesięciometrowy monument przedstawia postać kobiety w długiej szacie, trzymającej w prawej ręce wysoko uniesiony miecz, a w lewej tarczę z herbem ZSRR. Całość z podstawą, w której mieści się kilkupiętrowe Muzeum Wielkiej Wojny Ojczyźnianej mierzy 102 metry i waży ponad 530 ton. Pomnik został celowo tak wysoko umieszczony by górował nad położoną nieopodal Ławrą Peczersko-Kijowską, jako symbol górowania władzy świeckiej nad duchową.

Od pewnego czasu na Ukrainie obowiązuje przepis o zakazie prezentacji symboli komunistycznych. Tym czasem na tarczy jest piękny znak tamtych czasów. Tak pozostałość po bratnim narodzie, który właśnie napadł od wschodu. Urocze. Ukraińcy wolą przeznaczyć środki na nowy czołg, niż usuwać ten symbol, na niego i tak przyjdzie czas.

Za pomnikiem jest jedno z najdroższych osiedli w Kijowie, a zarazem na Ukrainie i w związku z tym że jest z tyłu „baby” nazywany jest „ zadupiem”.

Wracamy pod górkę i idziemy do Ławry Peczarskiej – prawosławny klasztor w Kijowie, siedziba zwierzchnika Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.

Historia świątyni sięga połowy XI w., kiedy do Kijowa przybyli fundatorzy ławry i inicjatorzy ruchu monastycznego na Rusi – mnisi Antoni i Teodozjusz. Pierwszy monaster powstał w 1051 roku na naddnieprzańskich stokach – w pieczarach, od których pochodzi nazwa klasztoru.

W 1990 ławra Peczerska została zapisana wraz z Soborem Mądrości Bożej (Sofijskim) na liście światowego dziedzictwa UNESCO.

Po 1991 i uzyskaniu przez Ukrainę niepodległości, władze ukraińskie i niemieckie finansowały odbudowę świątyni. W 2000 metropolita Włodzimierz, zwierzchnik Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej ponownie ją konsekrował.

Obecnie ławra składa się z Ławry Dolnej i Górnej.

Trochę podjeżdżamy trolejbusem, bilety sprzedaje pani w środku i kosztują 3 hrywny, coś poniżej 60 groszy, wysiadamy w pobliżu Majdanu. Ale do przejścia mamy jeszcze park obok parlamentu i po kilku minutach marszu docieramy w miejsce gdzie były największe walki.

Rozpoznaję te miejsca, widziałem je ponad osiemnaście miesięcy temu w telewizji.

W wielu miejscach są małe pomniczki ofiar, zdjęcia czy punkty upamiętniające czyjąś śmierć.  Jak bardzo Janukowycz musiał wzbudzić w nich gniew, że tyle osób potrafiło się zebrać i walczyć o zmiany na Ukrainie. Oddali w tych walkach swoje życie, walcząc w budowlanych kaskach, z tarczami z cienkiej blachy. Szkoda że ta pomarańczowa rewolucja która też tu była ponad 10 lat temu nic nie dała narodowi Ukraińskiemu, ile jeszcze będą musieli wycierpieć, znieść, zanim zacznie u nich dziać się lepiej. Na początku przemian Polska i Ukraina były na tym samym mniej więcej poziomie, dziś to ekonomicznie zupełnie inne państwa.  My jesteśmy w Uni Europejskiej i w NATO, oni stoją w olbrzymich kolejkach na granicy do  UE, a przed agresją Rosji nikt ich nie chroni. Poziom życia też jest niższy, choć może w Kijowie tak tego nie widać, to poza stolicą już tak, wszystko jest dużo tańsze niż w Polsce, nie wiem tylko dokładnie jak ma się to do zarobków, ale przypuszczam, że cudów nie ma.

Dziś oprócz miejsc pamięci, jest sporo punktów chyba przygotowanych przez naciągaczy. Kiedy się zbliżam pokrzykują „sława Ukrainie” i namawiają na datki, odmawiam.  Nie są natrętni.

Euromajdan – fala największych manifestacji i protestów przelewających się na Ukrainie od momentu uzyskania przez ten kraj niepodległości w 1991 roku. Rozpoczęły się one 21 listopada 2013 demonstracją przeciwko odłożeniu przez prezydenta Wiktora Janukowycza podpisania umowy stowarzyszeniowej z Unią Europejską.

Brutalne rozpędzenie protestów 30 listopada 2013 przez jednostki specjalne policji (Berkut) wywołało falę oburzenia i doprowadziły do umasowienia ruchu. Protesty rozlały się po całym kraju, a centralny plac Kijowa – plac Niepodległości, przekształcił się w miejsce permanentnych wieców protestacyjnych i został ochrzczony Euromajdanem. Apogeum protestów nastąpiło 1 grudnia 2013, gdy liczba protestujących w Kijowie dochodziła do 800 tysięcy, potem ustabilizowała się w granicach 50–200 tysięcy demonstrantów w czasie zorganizowanych manifestacji. W zachodniej części kraju doszło do zajęcia budynków administracji rządowej i samorządowej przez protestujących, podobne próby na wschodzie spotkały się z ograniczonymi sukcesami.

Uliczne walki z 18–20 lutego 2014 kosztowały życie i zdrowie kilkuset osób i stały się punktem zwrotnym w rozwoju sytuacji. Wiktor Janukowycz pod naciskiem opinii zachodniej, a także fali wzburzenia w kraju zdecydował się przywrócić konstytucję z 2004 roku i doprowadzić do wcześniejszych wyborów. 21 lutego milicja została usunięta z ulic Kijowa, a Janukowycz opuścił stolicę. 22 lutego parlament usunął go z urzędu.

Majdan.

W końcu docieramy na skraj placu, po raz pierwszy mogę go zobaczyć na żywo. Kiedy ostatnio widziałem go w telewizji był w połowie rozebrany z kostki brukowej, obstawiony zasiekami i namiotami. Teraz jest już wszystko odbudowane i posprzątane, oprócz jednego z budynków, który spłonął w czasie protestów, ten jest zasłonięty olbrzymi reklamami.

Mam takie dziwne uczucie, lubię być w takich miejscach gdzie zmieniała się historia, gdzie następowały zwroty w dziejach danego państwa, a tu działo się to kilkanaście miesięcy temu.

Schodzimy na dół, na sam plac, jest sporych rozmiarów, ale w telewizji wydawał mi się większy.

Później docieramy na plac gdzie znajduje się pomnik Bogdana Chmielnickiego.

Bohdan Zenobi Chmielnicki (ur. 1595 najprawdopodobniej w Czehryniu koło Kijowa, zm. 6 sierpnia 1657 w Czehryniu, pochowany w Subotowie) – hetman zaporoski, przywódca powstania kozackiego przeciwko Rzeczypospolitej w latach 1648-1654, bohater narodowy Ukrainy.

Przy pomniku odbywa się mała manifestacja jakiejś prawicowej organizacji, mój kolega jest zbulwersowany. Każdy naród ma własną historię i interpretuje ją na własne konto, cóż nam do tego, też byśmy nie chcieli by ktoś mówił, że Kopernik była kobietą, a Żółkiewski lubił Rosjan.

W oddali widać Monaster św. Michała Archanioła o Złotych Kopułach.

My idziemy na wzgórze gdzie podobno powstał gród Kijów.

Legendarnym założycielem Kijowa jest kniaź Kij, pochodzący z Polan Wschodnich. Gród założył wraz z młodszymi braćmi – Chorywem i Szczekiem oraz siostrą – Łabędziem.

Jak głosi podanie ludowe:

I władało wówczas rodem Polan trzech braci, kniaziów: jednemu na imię było Kij, drugiemu Szczek, trzeciemu Choryw, i mieli oni siostrę – Łabądź. Zbudowali młodsi bracia na cześć starszego gród i nazwali Kijowem. Ci, którzy nie znają się, mówią, że Kij był przewoźnikiem, ale nie może być to prawdą, gdyby bowiem był przewoźnikiem, nie chodziłby do cara; a kniaź Kij chodził do cara i wszyscy wschodni Polanie byli mu wiernymi poddanymi.

I tak to mniej więcej było.

Poniżej jest Cerkiew św. Andrzeja.

Świątynia została zbudowana z inicjatywy carycy Elżbiety w latach 1744-1753 według projektu Bartolomeo Rastrellego na miejscu wcześniejszej cerkwi Podwyższenia Krzyża Świętego. Według legendy wzgórze to mijał w czasie swojej podróży w 40 r. św. Andrzej i wskazał je jako miejsce, gdzie za sprawą bożą powstanie miasto i wspaniała świątynia.

W 1892 uderzenie pioruna zniszczyło część cerkiewnego wyposażenia, odrestaurowanego po 1963 na podstawie oryginalnych projektów Rastrellego. Wcześniej, od 1958, obiekt zamieniono na muzeum, które to funkcje pełnił przez 50 kolejnych lat. W latach 1978-1979 miała miejsca częściowa restauracja cerkwi. Ponowny remont został przeprowadzony w latach 1992–2000.

W 2008 cerkiew, decyzją prezydenta Ukrainy Wiktora Juszczenki, została przekazana niekanonicznemu Ukraińskiemu Autokefalicznemu Kościołowi Prawosławnemu.

Z wzgórza na którym znajduje się cerkiew, rozciąga się piękny widok na Kijów. W samej cerkwi odbywa się ślub. Naprawdę jestem zauroczony tym miejscem, podoba mi się. Po chwili doznań estetycznych zaczynam schodzić na dół.

Uliczka pełna straganów z pamiątkami wije się i kręci. Można tu kupić różnego rodzaju badziewie turystyczne, ale też i piękne pamiątki.

Nasz czas pobytu w Kjowie dobiega końca, jeszcze zjemy tylko obiad w pyzatej chacie i czas wracać do Polski.

Żałuje, że tylko jeden dzień mogłem spędzić w Kijowie, choć na pierwszy rzut oka miasto wydaje się surowym wschodnim miastem, czym bardziej się zagłębić tym bardziej świeci się blaskiem złota z czubków cerkwi. Miasto ze względu na ceny jest bardzo przystępne i na pewno ma w sobie mnóstwo tajemnic do odkrycia. Choć wiele osób nadal boi się podróżować na Ukrainę to myślę, że aktualnie gdy piszę te słowa sytuacja wydaje się bezpieczna.

Ja już podjąłem decyzję, gdy tylko znajdę tani lot i chwilę czasu wracam do Kijowa.

Dziękuję za odwiedzenie mojej strony, będzie mi bardzo miło jeśli polubisz ją na Facebooku ;).

Drogi Podróżniku, poniżej znajduje się reklama Google. Zupełnie nie mam pojęcia, co Ci się na niej wyświetla. Jeśli chciałbyś lub chciałabyś wynagrodzić mi jakoś pracę nad stroną, proszę kliknij w reklamę i nic więcej. Dziękuję za wsparcie strony.